Communication Models

خوشحالم که به عنوان انسان، یه عالمه بعد ناشناخته دارم که توی هر پله از زندگی مشغول فهمیدنشون می شم. خوشحالم که زندگی راکد نیست و همیشه بهانه های تازه شدن وجود دارن. از اون طرف، با این همه بعد در حال گسترش، امیدوارم که بتونم بینشون با هم راه بزنم. :-)

شایدم این دغدغه یکی از ابعاد وجودی در حال یادگیری الآن باشه فقط و راهش تا یکم دیگه مشخص شه.

یه دوست به چند نفر می گفت، شما که همه چیز دارین! وقتی می شه خوب زندگی کرد، چرا با مطرح کردن حرف های کوچیک و بی فایده، روزها رو از زیبایی کم می کنید؟ :)

پ.ن. : با تصرف و تلخیص! :دی

و واقعا... چرا؟ :)

چیه که اونقدر اهمیت داشته باشه، که از زندگی هر کسی بیشتر شه؟ داریم زندگی و لحظه هاش رو می گیریم از هم. از خودمون :)

من در این تاریکی
فکر یک بره روشن هستم
که بیاید علف خستگی ام را بچرد.

من در این تاریکی
امتداد تر بازوهایم را
زیر بارانی می بینم
که دعاهای نخستین بشر را تر کرد.

من در این تاریکی
درگشودم به چمن های قدیم‌،
به طلایی هایی‌، که به دیوار اساطیر تماشا کردیم‌.

من در این تاریکی
ریشه ها را دیدم
و برای بته نورس مرگ‌، آب را معنی کردم‌.

-- سهراب سپهری

It's ridiculous how money, the human means of simplifying our lives, is goveing ourselves through reaching whatever destination it wants us to go!

Even powerful research trends are mostly following money's lead!

Something's wrong... we have to change!